Wypadek na moście w Baltimore powoduje zablokowanie jednej czwartej amerykańskich statków w celu awaryjnego rozmieszczenia wojsk
Ze względu na blokadę portu Baltimore, szybkie statki transportowe klasy Algol, które zostały zaprojektowane do transportu wojsk amerykańskich przez Atlantyk w przypadku rosyjskiej agresji na NATO, utknęły na pozostałościach mostu
Katastrofa ze zniszczeniem mostu nad portem w amerykańskim mieście Baltimore, kiedy kontenerowiec MV Dali uderzył w filar 26 marca, uderzyła w możliwości US Navy.
Dla przypomnienia, MV Dali stracił zasilanie podczas opuszczania Baltimore, co doprowadziło do utraty kontroli nad sterowaniem statkiem i zderzył się z mostem, który zawalił się i zablokował wyjście z portu. Termin wznowienia przepływu statków jest obecnie nieznany.
JUST IN: Władze Maryland potwierdziły odzyskanie dwóch ciał z zatopionego czerwonego pickupa w pobliżu mostu Francis Scott Key. Jak dotąd ofiary zawalenia się mostu pochodziły z Meksyku, Gwatemali, Salwadoru i Hondurasu. pic.twitter.com/MpARELS8L3
– Simon Ateba (@simonateba) 27 marca 2024 r.
Faktem jest, że część floty transportowej US Navy na stałe stacjonuje w porcie Baltimore. W momencie katastrofy znajdowały się tam cztery specjalne statki, które w razie potrzeby mają transportować wojsko i broń.
Ponadto, dwa z nich są jednymi z najnowocześniejszych i najszybszych okrętów klasy Algol dostępnych dla US Navy. Należy zauważyć, że są one formalnie outsourcowane z Marynarki Wojennej do Ministerstwa Transportu Morskiego, ale zachowują swoje znaczenie wojskowe, należą do floty Gotowych Sił Rezerwowych, należą do kategorii ROS-5 i muszą pozostawać w 5-dniowej gotowości do wykonywania misji transportu ładunków wojskowych w dowolnym momencie.
Według The WarZone, SS Antares i SS Denebola klasy Algol, a także MV Cape Washington i MV Gary I. Gordon, wszystkie w kategorii ROS-5. Według amerykańskiej publikacji najbardziej bolesne jest jednak zablokowanie dwóch naczyń Algol. Ponieważ są to najszybsze duże statki transportowe w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych i są oddzielnie klasyfikowane jako Fast Sealift Ships.
Statki klasy Algol mogą osiągać prędkość 33 węzłów, podczas gdy konwencjonalne jednostki tej klasy mogą osiągać od 13 do 24 węzłów. Okręty klasy Algol mają pełną wyporność 55 300 ton i mogą przewozić ponad 700 sztuk sprzętu wojskowego, w tym czołgi.
W USA nie ma zbyt wielu takich okrętów – tylko 8 jednostek, z których sześć bazuje w bazach na amerykańskim wybrzeżu Atlantyku. Jednak pomimo ich liczby, okręty te są głównym elementem logistyki morskiej Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Są one odpowiedzialne za jak najszybsze rozmieszczenie dodatkowych sił ze Stanów Zjednoczonych w Europie w przypadku rosyjskiej agresji na kraje NATO.
Na przykład podczas przygotowań do Pustynnej Burzy pięć takich statków przetransportowało 20% całego amerykańskiego ładunku wojskowego do Arabii Saudyjskiej. Następnie były wykorzystywane do zadań logistycznych w Somalii i na Bałkanach, w drugiej wojnie z Irakiem oraz w operacjach w Afganistanie.
Jednocześnie statki te nie są nowe; zostały zakupione na początku lat 80. i zbudowane w stoczniach w Holandii i Niemczech. Pentagon nie planuje jednak ich wymiany, mimo że w 2019 r. okazało się, że 3 z 8 Algol nie mogą wykonywać zamierzonych zadań, a liczba Algol gotowych do misji w 2024 r. pozostaje nieznana.
