Nowa era obrony powietrznej: Ukraina zyskuje dostęp do najnowocześniejszej broni
Badacz OSINT zauważył w opublikowanych materiałach wideo użycie pocisków AIM-9X Sidewinder w systemie obrony powietrznej NASAMS na Ukrainie. Użycie tych pocisków może potwierdzać dostawę nowego nowoczesnego systemu obrony powietrznej NASAMS 3 na Ukrainę. Według słów Johna Ridge’a, użycie takich pocisków wskazuje na dostarczenie wyrzutni trzeciej generacji.
Pociski AIM-9X Sidewinder
AIM-9X to najnowsza generacja pocisków powietrze-powietrze krótkiego zasięgu produkowanych przez firmę Raytheon, która weszła do służby w Siłach Powietrznych Stanów Zjednoczonych w 2003 roku i otrzymała dwie modernizacje w ostatnich latach. Początkowo były one wykorzystywane w samolotach F-15C i F/A-18C. Główna modernizacja zapewniła pociskowi czujnik podczerwieni 90° kompatybilny z hełmami USA i zwiększoną manewrowość w zakrętach. Korzystając z hełmu JHMCS, pilot lub operator może dostosować naprowadzanie pocisku, po prostu patrząc na cel, zwiększając w ten sposób skuteczność walki powietrznej, a także system blokady po wystrzeleniu. W 2015 roku druga modyfikacja pocisku AIM-9X Sidewinder z lepszym naprowadzaniem i zaawansowanym oprogramowaniem została wystrzelona z lądowej wyrzutni wielozadaniowej (MML) w ramach programu ochrony sił lądowych przed pociskami manewrującymi i dronami. Armia USA uznała AIM-9X Block II za najlepsze rozwiązanie do zwalczania pocisków manewrujących i bezzałogowych statków powietrznych dzięki pasywnemu systemowi naprowadzania na podczerwień. Trzecia modyfikacja pocisku ma o 60% większy zasięg, nowoczesne komponenty zastępujące przestarzałe oraz bardziej stabilną głowicę bojową z mniejszym prawdopodobieństwem przypadkowej detonacji, co czyni ją bezpieczniejszą dla operatorów naziemnych. Co ciekawe, ulepszenia promienia i naprowadzania były podyktowane rozwojem sprzętu do walki elektronicznej, który zagłuszał radar 120D AMRAAM. Od 2022 r. ulepszenia pocisku były w toku.
Pociski AIM-9 są używane w Stanach Zjednoczonych od lat 50. i przeszły przez dziesiątki generacji. Mają silnik na paliwo stałe i głowicę odłamkową. Pasywny, bezkontaktowy zapalnik na podczerwień umożliwia detonację głowicy w pobliżu wrogiego samolotu i jego unieszkodliwienie. Podczas detonacji pręty są rozpraszane w kształcie toroidalnym, co zwiększa prawdopodobieństwo trafienia. Dzięki chłodzeniu ciekłym azotem, system podczerwieni pocisku może wykryć dowolną część samolotu, nie tylko silnik. Pocisk posiada również półaktywny radarowy system naprowadzania. Pocisk waży 85,3 kg (głowica bojowa 9,4 kg), ma 3,02 m długości, zasięg ponad 35 km, prędkość Mach 2,5+ i kosztuje do 400 000 USD.
NASAMS 3
Pierwsze systemy obrony powietrznej NASAMS 3 weszły do służby w Stanach Zjednoczonych w 2019 roku. Otrzymały one zaktualizowane stacje i urządzenia sterujące. Przeprojektowana wyrzutnia Mk 2 może wystrzeliwać pociski AIM-9X Sidewinder Block II i AMRAAM-ER. System posiada kontenerowy i wysoce mobilny wariant wyrzutni. NASAMS 3 otrzymał radary średniego zasięgu AESA oparte na technologii GhostEye (LTAMDS) opracowanej dla systemu MIM-104 Patriot.
